Bijwerkingen 8ste kuur

De 8ste kuur viel zwaarder dan verwacht. Eigenlijk hadden we het al kunnen weten van voor de operatie maar dat lijkt allemaal wel zijn weggezakt. We zijn eigenlijk weer met de neus op de feiten gedrukt. Het is bijna onmogelijk om te beschrijven wat een chemokuur allemaal met je kan doen. Dagen lang niet kunnen eten en drinken omdat je hele mond en slokdarm letterlijk zijn open gebrand. De kilo's vlogen eraf en op gewicht blijven is voor mij een zware strijd. De vele meningsverschillen die ontstaan over wel of geen sondevoeding komen langzamerhand ook mijn strot uit. In het begin heb ik gezegd dat ik alles op mijn eigen krachten zou doen en dat houdt me sterk. Sterk genoeg om door de pijn heen te kunnen eten en drinken. Kuur numer 9 is hierdoor tot twee keer aan toe uitgesteld. Vandaag, 28 oktober 2011, proberen we het voor de derde keer. Ik heb er alle vertrouwen in dat de kuur vandaag door gaat. Helaas is het weer dezefde kuur met dezelfde vreselijke bijwerkingen. Ik hoop dat de bijwerkingen deze keer een stuk minder heftig zullen zijn.

Uitslag bot onderzoek

Kuur nummer 8 is begonnen op dinsdag 11 oktober 2011. Het was nog even spannend of de kuur wel door kon gaan vanwege mijn vinger en het gewicht. Maar gelukkig zagen ze geen problemen om de kuur te staken.  Vandaag hebben we dan eindelijk de uitslag van het bot onderzoek gekregen. Mijn oncoloog, mevrouw van de Wetering, kwam al niet zo vrolijk de kamer ingelopen. Eigelijk wist ik op dat moment al dat ik niet aan 'de goede kant' van het protocol zal zitten. Er zijn namelijk nog iets meer dan 10% levende kankercellen in mijn lichaam gevonden. Gelukkig is het niet dramatisch slecht en mag daarom ook de snelste en lichtste weg nemen. Dat betekent dat ik nog 10 kuren na deze week zou moeten volgen en dat ik vanaf nu kan gaan aftellen! Wel zal ik om de zes weken longfoto's moeten maken omdat de kans op uitzaaiingen nog steeds speelt. Een dubbel gevoel dus.. Maar uit elke tegenslag moeten we maar het beste halen. 

Eindelijk thuis

Het liep allemaal anders dan verwacht. Mijn bloed werd al slechter en ik kreeg kalium pillen voorgeschreven. 10 stuks per dag, 7 dagen lang. Aangezien pillen slikken niet mijn sterkste kant is kreeg ik er al snel genoeg van. Ik werd er al chagrijniger van en vond het oneerlijk dat buiten de zon scheen. Het kon voor mijn gevoel niet erger, maar helaas toch wel... Maandag 3 oktober werd ik weer geopereerd. Zoals ik in mijn vorige berichtje vertelde zou ik een nieuwe port-a-cath krijgen. Dat is niet gebeurd. Ik heb een picc catether gekregen. Een picc catether lijkt op een normaal infuus maar heeft de eigenschap om lang mee te gaan. Helaas kreeg ik geen narcose bij deze operatie, nog iets wat me dwars zat! Gelukkig viel de operatie achteraf mee en mocht ik vandaag, dinsdag 4 oktober, naar huis. De bacterie is zo goed als verdwenen maar ik moet mijn antibioticakuur afmaken, gelukkig kan dit gewoon thuis. Dinsdag 11 oktober staat de volgende chemokuur weer op me te wachten.