zoveel kaarten,
zoveel warme woorden,
zoveel belangstelling en
zoveel troost.
Het is onmogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken voor alle steun en medeleven die wij hebben ontvangen na het overlijden van onze kanjer.
Langs deze weg willen wij dan ook iedereen hartelijk bedanken.
Ik ken Jill niet maar volgde haar wel al een lange tijd. Om de zoveel tijd dacht ik aan haar en vroeg ik me af hoe het met haar ging. De laatste keer dat ik keek was begin December, en lees net dat ze is overleden. Ik kreeg gelijk kippenvel toen ik het las en ook al ken ik haar niet, moest ik toch even een traantje laten..
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor de familie en vrienden van Jill!
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten ter herinnering
heel veel respect voor dit positieve,prachtige meisje...wat heeft ze gestreden, wat een positieve topper...ik volgde haar via twitter en sprak haar wel eens op de chat...heel erg bijzonder was ze....bizar dat ze er niet meer is, nooit meer een twitter berichtje of een leuke foto....heel veel sterkte voor jullie allemaal...petra en rob
BeantwoordenVerwijderenIk heb Jills berichten altijd gevolg; haar bewonderd om haar moed en doorzettingsvermogen: opgeven was geen optie.
BeantwoordenVerwijderenHaar verhaal was voor mij ook een soort troost omtrent het omgaan met de kanker van mijn partner (die ook ongeneeslijk is)
heel veel sterkte voor alle betrokkenen
Huil niet aan mijn graf;
daar ben ik niet.
Ik slaap niet.
Ik ben duizenden winden die waaien;
ik ben de diamanten schitteringen op sneeuw.
Ik ben het zonlicht op rijp graan;
ik ben de zachte regen in de herfst.
Als je wakker wordt in de stilte van de ochtend,
ben ik de zwerm vogels
die in een vlaag opstijgen.
Ik ben de zachte ster die ’s nachts schijnt.
Huil niet aan mijn graf,
daar ben ik niet
Kanjer Jill leeft in vele harten en hoofden door en zal nooit vergeten worden door haar dierbaren en de anonieme lezers op het web. Sterkte voor alles dat komt.
BeantwoordenVerwijderenWat zullen jullie deze mooie, sterke en dappere vrouw missen!
BeantwoordenVerwijderenLieve jill rust zacht x
BeantwoordenVerwijderenJill
BeantwoordenVerwijderenWat een levensles gaf jij vele.
Jou lach en je tranen heb jij met andere durven delen.
Jij bleef zo positief ,ik dacht vaak
kind wat ben jij ongelofelijk lief.
Dan voelde opeens mijn rotvoelen minder zwaar
Dacht ik kop op doe niet zo raar.
Door jou leerde ik dat wat er ook gebeurd
Je altijd de lichtpuntjes moet blijven zien.
En ondanks alles kan genieten bovendien.
Sterk en stoer jij ging zolang het kon door.
Jij gaf mij door jou te lezen zo vaak een lach
Dank je Jill voor jou bijzondere kracht.
Nu hoor jij bij de mooiste en krachtigste sterren daar hoog aan de hemel .
Ik heb Jill november 2011 leren kennen en haar diverse keren gesproken en gemaild. Een tijdlang heb ik toen haar blog gevolgd. Het zag er naar uit dat Jill het na de amputatie zou redden. Ze kreeg een geweldige vriend waarmee ze uiteindelijk ook is getrouwd. Het geluk lachte haar weer toe. Vandaag schoot me haar naam te binnen. Hoe zou het met Jill zijn? Er ging een schok door me heen toen ik las dat Jill vlak voor de kerst 2014 is overleden. Ondanks haar moedige strijd en optimisme heeft ze het niet gered.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat Jill de juiste keuze heeft gemaakt om te stoppen met de behandelingen en de tijd die ze nog had optimaal ging benutten om te genieten van haar man en de vele mooie reizen die ze samen hebben gemaakt.
Augustus 2012 ontmoette ik jonge mensen (ketting van ballonnen) die deze vreselijke ziekte wél hebben overleefd. Helaas heeft dit voor Jill niet zo mogen zijn. De boodschap die Jill echter heeft achtergelaten is: “geef nooit op!” Wat dat betreft kunnen we Jill enigszins vergelijken met Laura Maaskant.
Jill is er niet meer en laat een enorme leegte achter bij haar man, ouders, familie en vrienden. Maar Jill heeft uit haar korte leven gehaald wat erin zat. Ze toonde kracht, moed en grenzeloos optimisme. Haar blog, Facebook en Twitter staan als stille getuigen van haar strijd nog op het internet. Zo als blijkt uit de reacties putten lotgenoten steun uit de verhalen die Jill over haar ziekte geschreven heeft. Stoffelijk hebben we afscheid van Jill moeten nemen maar haar geest leeft voort.
Ook ik ben één van de anonieme volgers. Ook ik had een kind met een osteosarcoom. Ook hij heeft het niet gered.....
BeantwoordenVerwijderenNu lees ik dat ze er niet meer is. Ik schrik er van.
Wat een verdriet.
Heel veel sterkte aan u allen die haar zo lief en dierbaar waren.
Een meelevende groet, Janneke Kok, moeder van Daan Verweij
Dappere Jill, ik denk nog zo vaak aan je!
BeantwoordenVerwijderen4 jaar geleden alweer dat je de strijd moest aangaan en inmiddels alweer bijna 6 maanden weg van deze wereld... Je hebt meer mensen geraakt dan je ooit had durven denken. En wat heb je er nog iets moois van gemaakt met je geliefden... bewonderenswaardig, maar vooral ook treurig...
BeantwoordenVerwijderenSterkte voor familie, vrienden en natuurlijk de man van Jill...
Nog steeds denk Ik vaak aan jou. ........
BeantwoordenVerwijderen1 jaar geleden alweer sterkte familie. Xx Gr walda
BeantwoordenVerwijderen